ف اوضة احلام اللي نايمة فيها وقف التلاتة مش بينطقو ب كلمة بس عياط
احلام فوقهم من الصدمة جريت سوسن شالت احلام وفضلت تهدى فيها وتقرا قران عشان تهدى
ومحسن ورامز كل واحد فيهم ومش مصدق اللي حصل وبعد فترة خرجت سوسن ومعاها رامز ومحسن
سوسن بتوتر وبدا يظهر علي وشها وايديها اللي بدات ترتعش
سوسن : قولتلك ان كلام احمد صح
محسن : لالالالالالا مستحيل تلاقيكى وانتى راحة تنيميها حطيتها ع السرير الكبير
سوسن : لا انا متاكده انى حطاها ف سريرها انا مستحيل اغلط الغلط ده
ورامز ساكت مش بيتكلم وبعد جدال طويل بين محسن وسوسن قام رامز اتصل ع بيت احمد تانى
ف الوقت ده ف بيت احمد كان بيواجه ريهام
ريهام : كل ده برا ؟
كان احمد مش عارف يتعامل معاها ازاي بس حاول يعود نفسو ع الوضع ده لحد ما يلاقي حل
احمد(بيحاول مش يظهر توترو ) : مش شايفة انى كان لازم اتاخر اكتر من كده
ريهام(بهدوء) : ليه ؟
احمد: احداث كتير حصلت و ورا بعض كان لازم اقعد مع نفسي شوية عشان احاول استوعب اللي حصل واعرف هتصرف ازاي وخصوصا انك طلبتى انى مش احكى لحد ف كنت بفكر هقول ايه لاهلك عشان افسر اللي حصل
سكتت ريهام واختفت وهنا بدا احمد ياخد نفسو لانو مش كان قادر يتنفس من الجو اللي كان فيه وف اللحظة دى رن تلفون احمد واول حاجة جت ع بالو احلام بنتو قام جري ع التلفون وهو بيرد بسرعة
احمد (بخوف): الو
رامز بعد ما اطمن رد
رامز(بهدوء) : ايوة يا احمد انا رامز
احمد(بقلق) : حصل حاجة لاحلام ؟
رد رامز بسرعة عشان مش يقلق احمد
رامز : لالالا احلام كويسة بس انا حبيت اطمن عليك اصلك بعد ما مشيت من عندنا مش كنت علي بعضك
انت كويس؟؟؟
بدا احمد يهدى وصوتو رجع هادى مش يدل علي حاجة
احمد(بهدوء) :انا كويس يا رامز اطمن انا كويس
رامز: انا اتصلت عليك بعد اخر مرة ومش رديت ولا حتى ع الموبايل
افتكر احمد الموبايل حط ايدو ع جيبو عشان يعرف اذا كان معاه ولا لا وفضل يبص حوليه لحد ملاقاه ع الكنبة
رامز(بقلق) : احمد انت معايا
ضحك احمد ضحكة خفيفة
احمد : ايوة يا رامز معاك كنت بس بشوف الموبايل فين لانى خرجت عشان اكون لواحدى شوية وانا دلوقتى كويس بكرة هعدى عليكو ان شاء الله واسف انى سببتلكو قلق وخلتكم صاحيين لحد دلوقتى
رامز : ايه اللي انت بتقولو ده , ده احنا اهل واخوات يا احمد عيب عليك تقول كده
احمد (بهدوء): تسلم يا رامز
رامز : العفو يا ابو حميد اي خدمة
ضحك احمد ... و كمل رامز كلامو
رامز : انا هسيبك دلوقتى عشان ترتاح شكلك تعبان ونبقي نتكلم لما تيجى
احمد : ماشي خلاص اشوفك بكرة
قفل رامز وفضل واقف قدام التلفون زى اكنو بيحلل صوت احمد وبيحاول يعرفو منو الحالة اللي هو فيها ... بس فشل لان احمد عرف يخبي توترو عليه
محسن (بلفه): قالك ايه ؟
رامز(بهدوء) : كويس ومفيش حاجة بكرة هيجى عشان يشوف احلام وهحاول اعرف منو كان فين
محسن(بارتياح ): طب الحمد لله
سوسن بدات تهدى وقامت من سكات وراحت ع الاوضة اللي فيها احلام عشان تنام معاها عشان كانت خايفة عليها ... محدش علق علي اللي حصل وكل واحد دخل ينام بعد التوتر اللي كان في البيت... في بيت احمد اول ما قفل مع رامز ولسه هيلف عشان يدخل ينام حس ببروده اتعود عليها بس للاسف مش اتعود انو ميخفش منها .. فضل واقف مكانو ومتحركش زى اكنو بيهرب منها ومش عايز يسمعها ولا يحس بيها مع كل الافكار دى كانت البروده بتزيد كل مرة لحد ما حس انو هيتجمد ف الوقت ده حس ان ريهام قدامو وقبل ما تتكلم بدا احمد بس حاول يخفي تعبيرات وشو عشان مش تبين هو خايف ولا لا..... اكنو لبس قناع يخفي الاسئلة والافكار اللي بتدور ف عقلو
احمد:....
ومحسن ورامز كل واحد فيهم ومش مصدق اللي حصل وبعد فترة خرجت سوسن ومعاها رامز ومحسن
سوسن بتوتر وبدا يظهر علي وشها وايديها اللي بدات ترتعش
سوسن : قولتلك ان كلام احمد صح
محسن : لالالالالالا مستحيل تلاقيكى وانتى راحة تنيميها حطيتها ع السرير الكبير
سوسن : لا انا متاكده انى حطاها ف سريرها انا مستحيل اغلط الغلط ده
ورامز ساكت مش بيتكلم وبعد جدال طويل بين محسن وسوسن قام رامز اتصل ع بيت احمد تانى
ف الوقت ده ف بيت احمد كان بيواجه ريهام
ريهام : كل ده برا ؟
كان احمد مش عارف يتعامل معاها ازاي بس حاول يعود نفسو ع الوضع ده لحد ما يلاقي حل
احمد(بيحاول مش يظهر توترو ) : مش شايفة انى كان لازم اتاخر اكتر من كده
ريهام(بهدوء) : ليه ؟
احمد: احداث كتير حصلت و ورا بعض كان لازم اقعد مع نفسي شوية عشان احاول استوعب اللي حصل واعرف هتصرف ازاي وخصوصا انك طلبتى انى مش احكى لحد ف كنت بفكر هقول ايه لاهلك عشان افسر اللي حصل
سكتت ريهام واختفت وهنا بدا احمد ياخد نفسو لانو مش كان قادر يتنفس من الجو اللي كان فيه وف اللحظة دى رن تلفون احمد واول حاجة جت ع بالو احلام بنتو قام جري ع التلفون وهو بيرد بسرعة
احمد (بخوف): الو
رامز بعد ما اطمن رد
رامز(بهدوء) : ايوة يا احمد انا رامز
احمد(بقلق) : حصل حاجة لاحلام ؟
رد رامز بسرعة عشان مش يقلق احمد
رامز : لالالا احلام كويسة بس انا حبيت اطمن عليك اصلك بعد ما مشيت من عندنا مش كنت علي بعضك
انت كويس؟؟؟
بدا احمد يهدى وصوتو رجع هادى مش يدل علي حاجة
احمد(بهدوء) :انا كويس يا رامز اطمن انا كويس
رامز: انا اتصلت عليك بعد اخر مرة ومش رديت ولا حتى ع الموبايل
افتكر احمد الموبايل حط ايدو ع جيبو عشان يعرف اذا كان معاه ولا لا وفضل يبص حوليه لحد ملاقاه ع الكنبة
رامز(بقلق) : احمد انت معايا
ضحك احمد ضحكة خفيفة
احمد : ايوة يا رامز معاك كنت بس بشوف الموبايل فين لانى خرجت عشان اكون لواحدى شوية وانا دلوقتى كويس بكرة هعدى عليكو ان شاء الله واسف انى سببتلكو قلق وخلتكم صاحيين لحد دلوقتى
رامز : ايه اللي انت بتقولو ده , ده احنا اهل واخوات يا احمد عيب عليك تقول كده
احمد (بهدوء): تسلم يا رامز
رامز : العفو يا ابو حميد اي خدمة
ضحك احمد ... و كمل رامز كلامو
رامز : انا هسيبك دلوقتى عشان ترتاح شكلك تعبان ونبقي نتكلم لما تيجى
احمد : ماشي خلاص اشوفك بكرة
قفل رامز وفضل واقف قدام التلفون زى اكنو بيحلل صوت احمد وبيحاول يعرفو منو الحالة اللي هو فيها ... بس فشل لان احمد عرف يخبي توترو عليه
محسن (بلفه): قالك ايه ؟
رامز(بهدوء) : كويس ومفيش حاجة بكرة هيجى عشان يشوف احلام وهحاول اعرف منو كان فين
محسن(بارتياح ): طب الحمد لله
سوسن بدات تهدى وقامت من سكات وراحت ع الاوضة اللي فيها احلام عشان تنام معاها عشان كانت خايفة عليها ... محدش علق علي اللي حصل وكل واحد دخل ينام بعد التوتر اللي كان في البيت... في بيت احمد اول ما قفل مع رامز ولسه هيلف عشان يدخل ينام حس ببروده اتعود عليها بس للاسف مش اتعود انو ميخفش منها .. فضل واقف مكانو ومتحركش زى اكنو بيهرب منها ومش عايز يسمعها ولا يحس بيها مع كل الافكار دى كانت البروده بتزيد كل مرة لحد ما حس انو هيتجمد ف الوقت ده حس ان ريهام قدامو وقبل ما تتكلم بدا احمد بس حاول يخفي تعبيرات وشو عشان مش تبين هو خايف ولا لا..... اكنو لبس قناع يخفي الاسئلة والافكار اللي بتدور ف عقلو
احمد:....
0 التعليقات:
إرسال تعليق
ارجو التعليق للاستفاده من ارائكم